ناگفته های سیاسی،شناخت و ايضاح کانون‌هاي توطئه گر شیطانی در تحولات تاريخ معاصر ايران

بسم الله الرحمن الرحیم

^{دیدار شما در اینجا فرصتیست مغتنم تا هریک بنابه فرصت،اشتیاق وعلاقه و دامنه اطلاعاتی و قدرت تحلیلی خود، سهمی در پیشبرد غایتی را که حقیر از آن به}

^{«انتشار حقایق و توان درست اندیشیدن، گامی سترگ درجهت اعتلای ایران و ایرانی»}

^{یاد میکنم ، داشته باشیم.} 

^{ذیلاً، نکاتی کوتاه،لیک قابل توجه را به استحضار دوستان عزیزم میرسانم :}

^{1. اینجا قرار است اجتماعی باشد برای تبادل و تضارب آراء لهذا تمنا دارم با رعایت ادب و نزاکت کلام، کسانی را که به هر نحوی از انحاء قصد شیطنت و اخلال را دارند، از تجمع و وقت گذرانی بیهوده پشیمان و شرمنده سازید.}

^{2. متمنی ست از هرگونه توهین و افترا به افراد و شخصیت های حقیقی و حقوقی کشور و اعتقادات و مقدسّات ادیان و مذاهب خودداری فرمائید.شایان ذکر است به محض برخورد و اطلاع از اینگونه نحرکات ، مطالب موهن بکلی حذف شده و پس از اخطار علنی به نویسندگان آن و درصورت تکرار، کلیه مطالب منتشره از ناحیه ایشان حذف و دسترسی خاطیان به وبلاگ بکلی مسدود خواهد شد.}

^{3. مسئولیت انتشار هرگونه محتوا، صرفا برعهده نویسنده آن است.حقیر بقدر توان،در رصد مطالب خواهم کوشید لیکن مسلما درصورت ازدیاد مطالب و نظرات چنین کاری از عهده یک نفر بیرون خواهد بود.}

 ^{4.خواهشاً از طرح مسائل نامرتبط و انحرافی نسبت به عنوان و خط مشی این وبلاگ دوری فرموده و درصورت مشاهده، حقیر را سریعاً مطلع فرمائید.}

  ^{5. تمام همّ و مساعی حقیر درجهت فعالیت «وب نگار» به عنوان پایگاهی برای ارائه ی پژوهش های عمیق و ناب تاریخی به منظور زدایش وارونه گویی ها و تحریفات تاریخی خصوصا تاریخ سیاسی معاصر ایران و ایضاح دست های پنهان و پیدای مجامع مخفی و فراماسونری در غارت و چپاول سرمایه های مادی و فرهنگی،افشای نقش و نام و تبار لابی های زرسالار جهان وطن که عمدتا در خدمت اشرار یهود بوده و هستند،در استعمار،فقر و فلاکت و حتی قتل عام هولوکاست گونه ایرانیان(طی جنگ جهانی اول) و نیز ناگفته ها،نقدها و تحلیل های سیاسی،اجتماعی و فرهنگی خواهد بود و انشاءالله در این راه بقدر بضاعت مزجات، در پرهیز از هرگونه پیش داوری ، ضیق صدر و کوته بینی و عدم تحمل آرای مخالف، خواهد کوشید.}

^{نکته بسیار مهم :}

^{تذکرات فوق ،صرفابه قصد آنست که مبادا فعالیت این وبلاگ نوپا تقطیع و ف ی ل ت رشود و یا به حربه ای در دستان مخالفان آزاداندیشی و متحجران و جموداندیشان تبدیل گردد درغیر اینصورت شأن یکایک شما بازدیدکنندگان محترم و انشاءالله یاور همیشگی این وبلاگ اجل از بیان چنین موارد نازل و سخیفی ست و حقیر از بیان اجباری آن از تک تک شما عزیزانم ، پوزش می طلبم.میدانم که درک می کنید دوستان.}...

^{پیوستن شما را به وب نگار خوش آمد میگویم}

^{با تشکر}

اندر احوالات من  و «وب نگار»! ؛

چندی پیش، و بعدازمدت مدیدی که احساس می کردم سرفصل موضوعات و رئوس مطالب وبلاگ،نیاز به تجدیدنظر جدی داشته و به تبع،ایجاد تغییرات شکلی جدید درآن الزامی می نمود.تغییراتی چون کاهش،افزایش و یا جایگزینی گزینه های جدیدی به عنوان سرفصل موضوعات و نیز زیرشاخه های هریک از موضوعات اصلی وبلاگ.دراین میان منوی موضوعات (در سمت راست بالای صفحه) نیز دستخوش تغییر گردید.شوربختانه این اقدام من باعث 2 اتفاق ناگوار گردید.اول آنکه برچسب های تمامی مطالب (حدود 120 پست وبلاگ) که با دقت و وسواس فراوان انتخاب شده بودند، بکلی حذف و ناپدید گردید!

اما این انتهای ماجرا نبود و پس ازآنکه از طریق سیستم پشتیبان گیری پنل مدیریت «وب نگار»،به بازیابی مطالبم از روی فایل بک آپی که از مطالب وبلاگ نزد خود داشتم، مبادرت کردم،درکمال تعجب دیدم که ترتیب مطالب بکلی بهم ریخته و از نظم منطقی و زمانی پست های «وب نگار» که طی این مدت با نظرات و بازدیدهای شما دوستان فرهیخته ام،به لحاظ رتبه بندی و رنکیگ و بعضا ازلحاظ محتوایی به جایگاه مطلوبی رسیده بودند،دیگر خبری نبود!! گذشته از این همه،وقتی راکه میتوانست به غنی ترشدن وب نگار بیانجامد، تماماً به رتق و فتق این داستان گذشت که البته نتیجه قابل قبولی نیز درپی نداشت و شد آنچه نباید می شد. با این وجود،این اتفاق و هرمسأله ی دیگری نمی تواند در راه و مسیری که به کمک و همدلی شما مخاطبان مهربان «وب نگار» قدم نهاده ایم،خللی ایجاد کند.

واما دوستان ؛

نکته دیگری باقی مانده که راستش را بخواهید کمی مردد بودم که آنرا به قلم بکشانم.نه ازآن جهت که خدای ناکرده مخاطبانم را نامحرم و غیرخودی میپندارم.هیهات که  لحظه ای چنین اندیشیده باشم.موضوع چیز دیگریست.شاید درددلی باشد،نمیدانم...! وآن اینکه عزیزانم،من درابتدای این راه که میتوانم اسمش را همان عنوان رسالت وب نگار بنامم،یعنی سخن از «ناگفته های تاریخی،حقایق مدفون شده ای که پرده از غارت قارونی و خیانت سامری های خودی که از خون و  رگ و پی این مردم و مرزوبوم بودند و همدست فرعون غریبه شدند،بر میدارد و در یک کلام ؛

«شناخت و ايضاح کانون‌هاي توطئه گر شیطانی در تحولات تاريخ معاصر ايران» ، متفاوت تر از امروز می اندیشیدم.شاید توقع نابجایی بوده اما بهرحال حتی اگر حضور ومشارکت هموطنان عزیزم که ازطرق مختلف خواه با جستجوی موضوعی خاص درسایتهای جستجو و یا حتی صرفِ مشاهده عنوان یکی از مقاله های وبلاگ که احیاناً برایشان جذابیتی داشته، به «وب نگار» که حقیقتاً باحضور سبز مخاطبانش معنی می یابد، ولو درحد گذاشتن یک نظر(کامنت) و یا فرضاً عضویت درخبرنامه ی سایت می بود، نه تنها مرا  دنیایی اشتیاق درپی داشت،بلکه کمک شایانی نیز در کشف عمیق تر و بهتر ذائقه خوانندگان معزز «وب نگار» بشمار می آمد.

اشتباه نشود خدای ناکرده عزیزان،بخوبی میدانم که حیات هر رسانه ای اعم از شنیداری،دیداری و مکتوب بسته به وجود و توجه مخاطبان خود است،لذا به راستی ولی نعمتان اصحاب رسانه، مردم اند و هرکسی در هر رسانه ای، وامدار و مدیون مردم و مخاطبان خود است.

اگر بنده ی حقیر، مصرّم به اینکه خوانندگان خوش صولت «وب نگار» در وبلاگ خودشان،بیشتر عنایت داشته باشند،از آن روست که درد مردمم مرا واداشت که آمران اصلی و دست های پشت پرده مسبب بخش عظیمی از ویرانی ها و ستم هایی که بر وطنمان رفته است و حتی تا به امروز این زخم نه تنها کهنه نشده که گاه و بیگاه نیز سر باز می کند، را بیشتر بازشناسم. وگرنه که عاملان که همیشه کمترین اهمیت و بیشترین غوغا و رسوایی را داشته اند.

چه بسیار خائنانی که علی الدوام به غارت گنجینه های ملی مشغول بودند یا ناکسانی که خاک پاک ایران را مأوای ترک تازی های اجانب کرده بودند که باعث خسارت فراوان برپیکر پاک میهنمان گردید که درمدهش ترین و جانکاه ترین این وقایع،فاجعه بزرگنرین نسل کشی قرن بیستم  که با  هجمه نیروهای روس و عثمانی و انگلیس به خاک کشورمان،رقم خورد. از جمعیت 20 میلیونی ایران آن روز، حدود 8 تا 10 میلیون نفر بر اثر امراض سوغاتی نیروهای مهاجم بیگانه چون تیفوس، آنفولانزا و وبا  و نیز قحطی بزرگی که قطعاً عامدانه و بدست انگلیسی ها صورت گرفت، درواقع نیمی از اجداد،پدر و مادرانمان را به فجیع ترین وجه کشتند و آب از آب تکان نخورد!!

حال، دردآور نیست که اوصاف و اعمال جنایت کارانه بسیاری از همین جماعت خیانت پیشه خودی و اسلاف شان نه تنها در بسیاری از موارد پوشیده و پنهان مانده بلکه شمار قابل توجهی از آنان نیز نه فقط لابلای صفحات کتب درسی دانشگاهی که میان اذهان مسئولین و صاحبان سمت و تصمیم،بدنه ی فرهنگی-هنری جامعه که وظیفه صیانت از فرهنگ را عهده دارند و نیز جامعه تحصیل کرده و به اصطلاح روزنامه خوانمان و حتی بعضاً دربین توده عوام نیز،بعنوان مفاخر ایران و خادمان فرهنگ،اندیشه و هنر این سرزمین،صاحب وجاهت و اعتباری بلند و موجه اند که غالبا از القابی چون میهن پرست،اسلام پژوه،متفکر،ایران شناس و قص علی هذا برخوردارند و مع الاسف بعضا آثار و کتب شان ، مرجع درسی آکادمیک کشورمان هستند!

حال بهتر میتوان سبب اصلی قدرت دستگاه شیطانی رسانه ای بریتانیا و نفوذی های شان در رسانه های مطبوعاتی آن زمان ایران و سایر بلاد (و صدالبته دراین زمانه که دهها برابر!) هم را اعم از روزنامه ها و نشریات فهمید که چگونه این حادثه ی عظیم را تا بدین حد مسکوت گزاردند.براستی این بایکوت خبری در داخل ایران بدست چه کسانی صورت پذیرفته است؟!

براستی امروز چه تعداد از ما ایرانیان که عاشق ذره ذره خاک وطن هستیم و شاید به جرأت بتوان گفت هیچ مردمی چون ایرانیان تا بدین حد به سرزمین آبا و اجدادی خود عشق نمی ورزند و تعرض به آن را هتک ناموس خود می دانند (1) ، وقایع مهم گذشته که سرنوشت ساز امروزمان بوده را همراه با تحلیل مختصری از شرایط و زمینه های وقوع،اهداف و مقاصد محتمل دست اندرکاران علنی،احیاناً وجود تصمیم گیرندگان اصلی و البته پشت پرده حوادث علنی، را می دانند و آیا اصولاً به اهمیت فوق العاده این دانستن پی برده و آنرا مهم می شمارند؟

بازهم دراین خصوص با شما سروران ارجمندم سخن خواهم گفت.امید دارم عزیزانم مرا در ادامه این راه،یاری داده و مرا از انتقادات،پیشنهادات و بطورکلی نظرات گرانمایه خود بی بهره نسازند و نیز آنکه هر کوتاهی یا نارسایی را به بزرگواری خود، بر من ببخشایند.

هماره پاینده و سلامت باشید

(1) بطور مثال، دفاع جانانه ای که فرزندان ایران در طول 8 سال تجاوز ارتش عراق که بیش از 21 کشور را در پشت خود می دید (درصدد نوشتن مقاله ای درباره معرفی شرکای علنی و پنهانی تجاری-جنگی عراق و نقش هریک از آنها در کشتار و تجاوز ارتش تا بن دندان مسلح عراق به خاک و مردم  ایران علی الخصوص غیر نظامیان هستم،اگر توفیق یار باشد)

بعد التحریر؛ جدول عناوین مطالب و پست های قبلی وب نگار

یاران عزیز و نازنینم؛

پس ازبه جهت سهولت دسترسی به مطالب وب نگار،ان شاءالله بزودی و طی روزهای آینده، لیست مطالب و پست ها را به ترتیبی که از صفحه اول تا انتها قرار گرفته اند و نه ترتیب زمان اصلی انتشار (یعنی از آبانماه 1391،که «وب نگار» شروع بکار کرد)(که همانطورکه عرض کردم،بدلایلی نظم زمانی چیدمان مطالب بهم خورده است و گویا بسادگی نیز مرتفع نخواهد شد) را در جدولی خواهم آورد.سعی میکنم مطالب،بصورت لینکهای لینک دسترسی مستقیم بازشونده ای باشند تا درصورتی که دوستان روی هرکدام کلیک نمایند،به صفحه حاوی متن مطالب و پست های وبلاگ هدایت شوند.امید آنکه قصور صورت گرفته، تا حدی جبران شود. ازحوصله و وقتی که اختصاص دادید، از همه دوستان کمال سپاس را دارم.

هماره پاینده و سلامت باشید